Centrum Eylop'a

Kupisz tutaj swoje magiczne zwierzątko oraz pokarm dla nich.

Valara weszła do sklepu, rozglądając się w poszukiwaniu rodziców.
-Super, mieli czekać, a ich nie ma. Jak zwykle mnie nie słuchali... - pomyślała spoglądając na półki sięgające aż do sufitu, zastawione klatkami. Chodziła wzdłuż nich, poszukując jakiegoś odpowiedniego zwierzęcia dla siebie. Sprzedawca zniknął gdzieś na zapleczu, więc czekała na niego cierpliwie, z zamiarem spytania się o radę.

Zajrzał jeszcze i tu.
Magiczne stworzenia często wywoływały u niego wielkie zaciekawienie. Wychował się przecież w miejscu gdzie miał stały kontakt z naturą i wiedział co nieco o różnych zwierzakach.
Miał tez swój własny typ, jeżeli chodzi o zwierzęcego towarzysza. Nie chciał sowy - ptaszydła nie bardzo przypadały mu do gustu, choć nie mógł zaprzeczyć, że są one bardzo przydatne i pożyteczne - szczególnie przy roznoszeniu poczty. Nie bardzo podobały mu sie też koty. Uważał je za milusińskie futrzaki dobre dla dziewczyn.
-Poproszę ropuchę. - zawyrokował zupełnie pewny swych słów. Po chwili był już znowu na ulicy i zmierzał na dworzec wraz z rodzeństwem.
-Tylko jak ja jej dam na imię..?
-Ej, to chyba jest on...
-Nom... racja.

Sklepikarz wyszedł z zaplecza i staną za ladą.Ujżał dziewczynkę ,która jak widać było nie wiedziała jakie zwierządko wybrać.Wyszedł zza lady i podszedł do dziewczynki pytając:
-Czy mogę ci jakoś pomóc?

W jego planach nie było odwiedzenia centrum Eylop'a ale przechodząc obok coś skłoniło go do wejścia.Sprzedawca rozmawiał z jakąś dziewczyną.Swoje kroki skierował miejsce gdzie znajdowały się klatki z sowami.Jedna od razu wydała mu się zabawna.Jej upierzenia nie można było jednoznacznie określić.Gdy podszedł bliżej sowa spojrzała na niego.Gdy obrócił głowę w bok sowa zrobiła.Za każdym razem gdy zmeiniał położenie głowy ptak również to robił.Cała ta sytuacja wywołała uśmiech na jego twarzy.

Do sklepu wszedł sam. Jego ojciec czekał na zewnątrz. Zamknął drzwi i od razu rzuciła mu się w oczy piękna brązowa sowa. Podszedł do sklepikarz i powiedział:
-Widzi pan tą brązową tą piękną brązową sowę? Ile kosztuję i jak się wabi?

- Tak widzę... Kosztuje 13 galeonów. A imię sam musisz nadać.

-A więc poproszę ją i może jeszcze kilo jedzenia dla niej.

- Proszę bardzo... - powiedział po czym ruszył do klatki z sową, którą upodobał sobie chłopak i podał przez ladę chłopakowi. Potem schylił się po kilo jedzenia i dał chłopakowi. Odebrał pieniądze, a chłopak wyszedł ze sklepu...

Nie miał prędzej zamiaru kupować sobie sowy ale ta bardzo mu się spodobała.
- Nazwe cię Świrusek. - powiedział do sowy.
Zdawało mu się ,że swoim zachowaniem ptak wyraził aprobatę na swoje imię.Nie narzucając się jakoś specjalnie sprzedawcy poinformował go ,że chciałby zakupić tą sowę.

- Proszę bardzo.. 12 galeonów.

Powiedział sprzedawca i uśmiechnął się do chłopaka.

Po krótkiej rozmowie ze sprzedawcą, i obejrzeniu paru klatek, Valara zdecydowała się na nie rzucającego się w oczy, czarnego kota. Wyszła ze sklepu zadowolona z zakupu.

Zapłacił sprzedawcy i wraz ze Świruskiem opuścił sklep.Spojrzał na zegarek i stwierdził ,że nie ma już czasu by dłużej zwiedzać ulicę Pokątną.

Kupił tutaj pięknego burego kota o długiej sierści. Bardzo mu się podobał. Wyciągał pieszczotliwe łapkę dla swojego pana. Zapłacił za to zwierzę i wyszedł.

Wszedl do sklepu wybral sobie sowe zaplacil i wyszedl. musial jeszcze pare innych rzeczy kupic a czasu nie mial za wiele.

Weszła do sklepu kupiła sobie czarną sowę, zapłaciła i wyszła.

Nigel stanął w progu drzwi zachwycony. Nigdy wcześniej nie widział tylu sów na raz. Jedna sowa od razu przyciągnęła jego wzrok. Podszedł do sprzedawcy i wybrał Szkarłatną Sowę. " - Nazwę ją Shelga -" pomyślał i zapłacił za nią ostatnie pieniadze. Ten dzień upłynął mu bardzo szybko i czuł się zmęczony, a zaraz musiał udać się na pociąg. Wyszedł ze sklepu idąc w stronę peronów.